Hoe “High”-er de “Tech”, hoe groter de pech!
Kwart over negen vrijdag 27 maart, de pc stond al vrolijk een tijdje zachtjes te snorren, de eerste mails waren verstuurd, bankaccount gecheckt, kortom een normale business dag. Alles onder controle en weer lekker aan het werk zo vlak voor het weekeinde.
Toen, alles stopte, licht viel uit, radio weg, stilte. Verademing zo af en toe. Rust. De krant maar weer gepakt en verder gaan lezen. Na een half uur ongedurig, duurt dit nog lang? Moet nog een hoop doen, alles op pc en via internet, dus….
Dan maar koffie zetten, pannetje met water op het vuur (oh ja, de ontstekers doen het niet, lucifers gezocht), vakantie kannetje en filter opgezocht en klaar gezet. Koffiebonen! Tja, en nu, want malen, ho maar. Achter in de kast nog een restje oude gemalen koffie gevonden, dus daarmee twee bakkies gezet. En anders had ik een paar Senseo pads uit elkaar gepeuterd. Was best nog wel te drinken.
Weer een half uur verder, geen radio, wat gebeurt er allemaal. Vodafone doet het ook niet. Dus maar in de auto gesprongen op zoek naar een McD waar wel stroom, internet en ook koffie is. Of een zakenrelatie waar er nog wel stroom is. Maar ja, mijn mobiele telefoon doet het nu weer wel, maar vaste telefoons ws. niet. Ik krijg in ieder geval niemand te pakken, gesprekken breken af of verbinding mislukt gewoon.
Onderweg wordt via de autoradio duidelijk dat de omvang van de stroomuitval zodanig is dat mijn missie weinig zinvol is. Sommige verkeerslichten doen het wel, spoorbomen knipperen en staan half open. Overal lopen mensen die met de trein niet verder komen en dus op een andere manier verder gaan, ik zie ook weer mensen liften.
Dus, weer terug en afwachten maar. Op het moment dat ik de deur open springt alles weer aan! Yeah, back in business.
Eén van de dingen waar ik wel eens met goede vrienden over filosofeer is hoe afhankelijk we geworden zijn van onze nutsvoorziening (gas, water, elektra, internet). Als er iets uitvalt zijn we volkomen hulpeloos en afhankelijk.
Internet een tijdje missen zal nog wel lukken, dat konden we 20 jaar terug ook. Dan maar even niet weten wie op dit moment wat aan het doen is (alsof je dat überhaupt al wilt weten…)
Water houden we ook nog wel even vol. Het zal wel gaan ruiken als we niet meer kunnen douchen of doortrekken, als we zuinig zijn met de voorraad water in flessen is drinken en koken wel een tijdje vol te houden.
Met gas wordt het al lastiger, voor koken en verwarmen zijn we voor een groot deel van gas afhankelijk. Dat wordt al gauw vervelend. Extra truien aan en de barbecue opstoken is dan mogelijk een oplossing.
Stroom voor langere tijd missen, dat is pas echt een ramp. We hebben het allemaal gemerkt. Dat verlichting en koelkast het niet doen realiseert iedereen zich wel. Maar de gasverwarming doet het ook niet, die heeft pompen, ventilatoren, regelcomputers die stroom nodig hebben. Ook al doet je mobiele telefoon, tablet, laptop het wel, als de providers ook stroomloos zijn heb je géén vaste en GSM telefoon en géén internet en géén toegang tot de Cloud.
Eten koken op gas lukt vast wel (denk erom dat de ontstekers van het fornuis het niet doen, dus wel lucifers erbij), maar eten kopen lukt niet! De deuren, kassa’s én koeling bij de supermarkten doen het niet meer, dus die zijn dicht.
Saillant detail: zelfs de zonnepanelen werken niet meer! De omvormer wordt uitgeschakeld als de stroom uitvalt, dus als noodstroomvoorziening is zo’n installatie waardeloos.
Veel voorzieningen hebben noodstroom aggregaten op diesel, maar ook de pompen van de waterschappen lopen op stroom, krijgen we dan na verloop van tijd natte voeten?
Dus, je weet niks, je eet niks en je lijdt kou!
Als dat eens een paar dagen duurt in een groter gebied wordt het volgens mij anarchie! Je valt terug op je primitieve zelf. Dus, vuurtje stoken, eten verzamelen, water koken, overleven dus. We donderen in één klap van de bovenste lagen van Maslow weer helemaal terug naar laag één. Kunnen we dat wel? Hoe gaan we daar mee om? Hoe eindigt dat? Ik denk daar wel eens over na. En ik denk dat het een lastig verhaal gaat worden. We zijn heel erg afhankelijk geworden van anderen en van “High tech”. Maar als er één schakeltje faalt hebben we niets meer. Nog maar één of twee eeuwen geleden was stroomuitval geen punt en konden we prima doorleven. Maar nu? Hoe “High”-er de “Tech” hoe groter de pech!
De stroom is nu na 2,5 uur weer ingeschakeld, de gevolgen zijn nog steeds merkbaar in het hele land en duren ws. nog wel de rest van de dag. En ik zit hier weer lekker warm te typen.
Je zal als land maar in de ban van terroristen of in oorlog zijn. Als ik terrorist of agressor was zou ik het wel weten. Onze high tech is zowel de zegening als de achilleshiel van de hedendaagse samenleving. Een paar schakelstationnetjes uitschakelen en de bevolking blijft radeloos en reddeloos achter. Een station in Diemen lijkt me een goed startpunt. En dan ook geen sirenes meer om ons te waarschuwen. Dat doen we voortaan wel via sms of internet. Natuurlijk.
Frank Wijte
ICT ondernemer en zéér afhankelijk van elektriciteit en internet
